การติดสัด

การติดสัดคือ การที่แพรืรี่มีฮอโมนเพศเพิ่มสูงขึ้นจากปัยจัยดังนี้
1 สภาพอาการที่เปลี่ยนแปลงอย่างเด่นชัด เช่น ฤดูผสมพันธุ์ ,จากหน้าร้อน ไปสู่หน้าหนาว หรือการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิที่มีความแตกต่างกันมากๆในช่วงระยะเวลาหนึ่ง
2 การได้รับฮอโมนกระตุ้นจากเพศตรงข้ามในช่วงเวลาที่ระดับฮอโมนเพศของตัวเองมีการเปลี่ยนแปลง

แพร์รี่ด็อกเป็นสัตว์สังคมอย่างมาก
..ในสายตาของแพร์รี่ ทุกสิ่งมีชีวิตจัดว่าไม่แตกต่างกัน ไม่ว่าจะเป็น หมา แมว ชูก้า กระรอก กระต่าย แม้กระทั่งมนุษย์(อาจจะดูใหญ่กว่าตัวอื่นนิดนึง) ฯลฯ
ดังนั้นเราจึงรู้สึกว่าเค้าช่างเป็นสัตว์เลี้ยงที่น่ารักเหลือเกิน เข้ากับทุกสิ่งมีชีวิตได้ง่าย (ยกเว้นเวลาธาตุไฟเข้าแทรก)
สิ่งเดียวที่แตกต่างกันสำหรับเค้านั้นคือ "เพศ" เพราะฉนั้น ไม่ใช่แค่ฮอโมนของแพร์รี่ด็อกด้วยกันเองเท่านั้นที่จะเป็นส่วนกระตุ้นในเกิดอาการติดสัด สิ่งมีชีวิตที่เลี้ยงลูกตัวนมสามารถเป็นตัวกระตุ้นได้ทั้งนั้น
เหตุนี้จึงมีการแนะนำว่า แพร์รี่ด็อก "ควรเลี้ยงเพศเดียวกัน" และควรเลี้ยงแยกกับสัตว์อื่น

อาการติดสัดในแพร์รี่ โดยปกติแล้วจะพบในช่วงอายุประมาณ 2 ปีขึ้นไป หากอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยอย่างเหมาะสม ก็จะติดสัดอย่างมากปีละ 1ครั้ง ในฤดูผสมพันธุ์ หรืออาจไม่มีอาการเลยหากไม่ได้รับการกระตุ้นจากปัจจัยที่พูดถึงข้างต้น
แต่ปัจจัยนี้ไม่มีความแน่นอน เนื่องจากความแตกต่างด้านสภาพแวดล้อมการเลี้ยงดู กิจกรรมในชีวิตประจำวัน ระดับฮอโมนจึงไม่มีช่วงเวลาที่สามารถบอกได้แน่นอนในแต่ละตัว (การผสมแพร์รี่จึงเป็นเรื่องยากมากเมื่อนำมาเป็นสัตว์เลี้ยงในบ้าน)
แต่หากมีปัจจัยที่กระตุ้นมากๆสามารถพบได้ว่าแพรืรี่มีอาการติดสัดเร็วกว่าปกติ เช่น ตั้งแต่อายุ 6 เดือน(เหมือนมนุษย์ที่บางคนมีประจำเดือนตั้งแต่ 10ขวบ)

อาการติดสัดสังเกตุได้ว่า อวัยวะเพศจะบวมใหญ่ขึ้นตามระดับฮอโมนที่สูงขึ้น หากระดับฮอโมนขึ้นสูงมากแต่ไม่สามากหาคู่ผสมพันธุ์ได้ อาจมีอาการคลุ้มคลั่ง ดุร้าย กระวนกระวาย หวงถิ่นและเพศตรงข้าม
และพบว่าเพศเมียอาจมีความคลุ้มคลั่งที่รุนแรงได้มากกว่า (มาถึงจุดนี้ ทุกคนอาจตั้งคำถามว่า งั้นทำไมไม่เลี้ยงเป็นคู่ มันจะได้ผสมกัน คำตอบคือ แต่ละตัวมีจังหวะการขึ้นลงของฮอโมนไม่เท่ากัน ตัวหนึ่งกำลังติดสัด อีกตัวอาจจะไม่เป็นเพราะระดับฮอโมนยังไม่ถูกกระตุ้นมากพอหรือสภาพแวดล้อมไม่เอื้ออำนวย)
และ "ไม่ควรอย่างยิ่ง" ที่จะปล่อยให้เค้ามีอาการติดสัดอย่างต่อเนื่อง เพราะระดับเลือดในร่างกายจะสูบฉีดตลอดอุณหภูมิร่างกายจะสูงขึ้นด้วย โดยเฉพาะในเพศเมียที่จะมีปัสสวะคลั่งอยู่ในอวัยวะเพศ หากปล่อยไว้นานๆหรือมีอาการบวมมากๆ จะทำให้กระเพาะปัสสวะอักเสบ ฉี่เป็นเลือดได้
ดังนั้นฮอโมน จึงไม่ใช่เรื่องสนุกเลยสำหรับผู้ที่เคยพบปัญหานี้มาแล้ว ในบางรายอาจมีอาการคลุ้มคลั่งได้มากกว่าปีละ 3 ครั้ง ครั้งละ 2-3 สัปดาห์เลยทีเดียว หากผู้ใดพบปัญหานี้ แนะนำว่าให้ทำหมัน ซึ่งสามารถทำได้ในแพร์รี่ที่มีอายุตั้งแต่ 1-2 ปีขึ้นไป หรือสามารถทำหมันเร็วกว่านั้นได้หากมีอาการติดสัดเร็วกว่าปกติ